Tarta warzywna pod kołderką z mozzarelli

Jak wypracować obiad w taki sposób, żeby się przy nim zbytnio nie napracować...?!

Bardzo często miewam takie dni, kiedy to nie chce mi się zbytnio dumać przy kucharzeniu, przygotowywać wymyślnych potraw i spędzać wielu godzin w kuchni nad efektownym obiadem. Stosuję wtedy wypraktykowaną metodę resztkowego gotowania, gdzie z kilku, zapodzianych w przepaściach szafek, głębinach lodówki czy czeluściach zamrażarki, składników, wychodzi mi szybkie, ale nadal całkiem zjadliwe danie. 

A że zgodnie z hasłem akcji, Błyskawiczny Piątek dziś mamy, prezentuję błyskawiczną w przygotowaniu tartę z gotowego ciasta kruchego, kilku rodzajów mrożonych warzyw, pod kołderką z mozzarelli. Nie napracowałam się tu zbytnio. W momencie gdy ciasto się podpiekało w piekarniku, ścierałam na tarce mozzarellę, gotowałam w garnku warzywa, blanszowałam na patelni szpinak i miksowałam białka ze śmietaną na farsz. Potem tylko połączyć to szybko w całość, podpiec w piekarniku i błyskawiczny obiad gotowy!

Na podsumowanie wspólnego, błyskawicznego pichcenia zapraszam na bloga DayliCooking - Codzienna kuchnia niecodzienna.

Składniki na 4 porcje na formę do tarty o średnicy 27cm: 
TARTA:

• 1 opakowanie gotowego ciasta kruchego [350g] - u mnie firmy Henglein
• 1/2 opakowania fasolki szparagowej mrożonej [około 220g] - ja akurat miałam jeszcze resztki zamrożonych zapasów własnych z poprzedniego sezonu
• 2/3 szkl. mrożonego groszku
• 1 opakowanie świeżych liści szpinaku [150g]
• 3-4 ząbki czosnku - duże
• 2 białka
• 4 łyżki śmietany 18% 
• 2 kulki mozzarelli [2x125g]
• masło i bułka tarta - do wysmarowania i wysypania formy do pieczenia
• 1 łyżka oliwy - do smażenia

PRZYPRAWY:

• 1 łyżeczka suszonego czosnku niedźwiedziego
• 1 łyżeczka ziół prowansalskich
• 1 łyżeczka czosnku granulowanego
• 1/2 łyżeczki soli cebulowej
• pieprz ziołowy, pieprz cayenne, sól zwykła - do smaku
  

Formę do tarty wysmarować masłem i obsypać bułką tartą. Gotowym ciastem kruchym wylepić formę, wraz z bokami - moje ciasto miało formę prostokąta, więc poobcinałam rogi i pobawiłam się w tetris przy wykładaniu nim blaszki. Aby ranty ciasta nie przypaliły się przy pieczeniu, boki formy zasłonić folią aluminiową, tak aby tylko dół się swobodnie piekł. 

Wstawić na 15 minut do rozgrzanego do 200C piekarnika, do wstępnego podpieczenia. Po tym czasie wyjąć, zdjąć folie aluminiową i odstawić do przestudzenia - wstępnie podpieczone ciasto kruche nie będzie wtedy tak wciągać płynu z farszu podczas pieczenia właściwego.

W międzyczasie zagotować w garnku wodę - wcześniej osoloną - do wrzątku wrzucić mrożona fasolkę szparagową  i pogotować ok 10 minut. W połowie gotowania dołożyć mrożony groszek. Gdy warzywa będą już półtwarde, odcedzić całość na sitku.

Czosnek pokroić w drobna kostkę i podsmażyć na oleju na patelni. Po chwili dorzucić liście szpinaku i blanszować, aż odparuje się zawarta w nich woda. Doprawić czosnkiem niedźwiedzim, ziołami prowansalskimi i innymi przyprawami do smaku. Zdjąć z palnika i odstawić do przestudzenia.

Mozzarellę zetrzeć na dużych oczkach tarki.

W misce ubić mikserem ze szczyptą soli białka na sztywno. Pod koniec ubijania dołożyć śmietanę, czosnek granulowany, sól cebulową i inne przyprawy do smaku.

Na podpieczony spód wyłożyć podgotowaną fasolkę z groszkiem. Na to wrzucić zblanszowany szpinak z czosnkiem. Całość zalać masą białkowo-śmietanową. Na wierzch rozrzucić starta mozzarellę.

Wstawić do piekarnika nagrzanego do 180C i piec około 20-25 minut do zarumienienia się sera z wierzchu.

W oczekiwaniu na upieczenie się tarty, załadować brudnymi naczyniami i odpalić zmywarkę, zetrzeć na mokro stanowisko pracy, zaparzyć herbatę do posiłku, przygotować talerze i sztućce obiadowe i herkulesowym wysiłkiem odciągnąć Pana Męża od komputera. Było to 20-25 minut bardzo produktywnie spędzone :)

Tartę wyjąć z piekarnika i odstawić do lekkiego przestudzenia - farsz nie będzie się wtedy tak rozwalał przy krojeniu. Konsumować ze smakiem. Resztę zachować do odgrzania na dzień następny.

Następnie przyjąć pochwały od Pana Męża, kajającego się pokornie za spędzanie ostatnich kilku godzin przy komputerze i gryzionego wyrzutami sumienia, że Pani Żona cały ten czas pracowała ciężko nad obiadem w kuchni. NIE wyprowadzać Pana Męża z błędu co czasu i wysiłku - a raczej jego braku - włożonego w przygotowanie wspomnianego obiadu... :D