Blok kryzysowy - przysmak PRL-u

Namiastka Pewex-owej czekolady

Wyrób czekoladopodobny, kogel-mogel, oranżada, "Ptyś", "Polo Cockta", guma "Donald", lody na ciepło, Cola Cao - to słodkości, które najbardziej utkwiły mi w pamięci z czasów PRL-u i moich wczesnych, "szczenięcych" lat. Zajadałam się nimi z ogromnym zadowoleniem i satysfakcją. 

Miały tylko niestety jeden podstawowy  mankament - niezbyt często można je było dostać w sklepach w moim rodzinnym miasteczku. Co więc pozostawało? Ano zadowolenie się stosownym ekwiwalentem zamiennym, możliwym do przygotowania własnym sumptem w domowych pieleszach.

Taki "urok" tamtych czasów, iż z racji ograniczonego dostępu do większości produktów, szeregowa gospodyni domowa musiała wykazywać się ogromną inwencją twórczą, aby smacznie nakarmić rodzinę, zapewniać domownikom odpowiednią dozę wartości odżywczych w konsumowanych potrawach i nie podawać na stół codziennie tego samego...

Efekt taki, że często z najprostszych produktów, kreowało się naprawdę pyszne cuda. Za przykład może posłużyć blok czekoladowy, który choć składał się z niewielu składników, był istnym rarytasem!

Do tej pory pamiętam, wspólne przygotowywanie z Rodzicielką bloku lub czekolady kryzysowej.

Co prawda moja pomoc ograniczała się głównie do końcowej fazy mieszania składników, bo mogłam potem, z dużą dozą somozadowolenia po dobrze wykonanej robocie, wylizać garnek i drewnianą łyżkę :)

Zawsze walczyłam z Rodzicielką, aby w garnku ostało się jak najwięcej resztek masy czekoladowej. Czekanie na stężenie bloku w lodówce do dnia następnego traktowałam jako okrutne ćwiczenie dziecięcej cierpliwości...

W ostatniej edycji Ciasta na niedzielę wracaliśmy wspomnieniami właśnie do epoki PRL-u i przygotowywaliśmy blok czekoladowy lub czekoladę. Każdy korzystał tu z własnego przepisu z zeszytów kulinarnych naszych mam czy babć.

Mój przepis jest zapożyczony od mojej Rodzicielki i niesamowicie banalny w wykonaniu. Polega na wrzuceniu większości składników razem do gara, chwili mieszania łyżką i po ich zagotowaniu, dosypania mleka w proszku. I tak oto blok gotowy!


Składniki na 1 keksówkę - węższa, szersza, do wyboru, w zależności od preferowanego kształtu ostatecznego produktu:

• 1 margaryna "PALMA"
• 1 cukier wanilinowy
• 1 i 1/4 szkl. cukru
• 2 łyżki kakao
• 1/2 szkl. wody
• 1 niepełne opakowanie mleka w proszku (450g)
• 1 i 1/2 paczki herbatników

W średnim garnku - wielkość ok 3 litry - rozpuścić na wolnym ogniu: margarynę, cukier, cukier wanilinowy, kakao i wodę. Doprowadzić do zagotowania, cały czas mieszając, po czym zdjąć z palnika i odstawić do przestygnięcia.

Gdy płyn ostygnie, ale będzie nadal w miarę ciepły - zbytnie wystudzenie utrudni dokładne rozmieszanie składników, masa będzie zbyt szybko tężeć - dosypać do garnka mleko w proszku i herbatniki. Herbatniki wcześniej połamać na mniejsze kawałeczki. 

Można również dorzucić ulubione bakalie, ale wyrób straci wtedy swój PRL-owski charakter, bo z groma jakichkolwiek bakalii nie można było wtedy dostać w sklepach :)

Po dokładnym wymieszaniu całości drewnianą łyżką, przelać masę czekoladową do natłuszczonej olejem foremki - u mnie keksówka. Zamiennie keksówkę można wyłożyć folią aluminiową lub spożywczą.

Odstawić na 1 godz. do całkowitego ostygnięcia w formie. Następnie włożyć na kilka godzin do lodówki do całkowitego stężenia - najlepiej na noc.

Następnego dnia zajadać się pysznym, domowym wyrobem czekoladopodobnym, jakiego ze świecą należałoby szukać w ówczesnych sklepach :)

PIEKŁAM WSPÓLNIE Z:

Moje Małe Czarowanie

Kulinarna Maniusia 

Moje domowe kucharzenie 

Sama słodycz... i szczypta chili

Szóste Niebo

Życie zaczyna się w kuchni

 Izioni pyszne smaki

Kuchnia u Krysi

Różowa Kuchnia

Moje wypieki i nie tylko...