Sentymentalny chleb codzienny z paprykarzem

Domowe pieczywo posmarowane paprykarzem - zderzenie wspomnień z nowoczesną wersją tego specjału

Przepis na dzisiejszy chleb, okraszę niewielką garścią kulinarnych wspomnień z minionej epoki PRL-u. Czym się wtedy najczęściej smarowało pieczywo? Oczywiście, że Paprykarzem Szczecińskim!

Jak wieść gminna niesie Paprykarz Szczeciński był wynikiem pomysłu racjonalizatorskiego na zagospodarowanie odpadów po wykrawaniu kostki rybnej z zamrożonych bloków rybnych. [źródło: Wikipedia]

Jego receptura wymyślona została w latach 60-tych podczas dalekomorskich połowów. Jak wspomina Bogusław Borysewicz, założyciel Zakładu PPDiU Gryf, w którym zaczęto ten specjał produkować: Kiedyś nasi technolodzy ze statków-chłodni spróbowali w którymś z afrykańskich portów lokalnego przysmaku czop-czop. Była w tym ryba, ryż i bardzo ostra przyprawa – pima. [źródło: Minist.Rolnictwa i Rozwoju Wsi]

Nazwa paprykarza jest podwójnym kłamstwem, gdyż czerwonego koloru nadaje mu koncentrat pomidorowy a nie papryka. Produkowany jest zaś aktualnie przez wiele różnych firm na terenie całego kraju, bynajmniej nie w Szczecinie. Na swoją obronę ma tylko to, że pewną jego część wyławia się w Zalewie Szczecińskim.[źródło: Nonsensopedia]

Tyle historii, czas przenieść się w czasy współczesne. A czemu by nie spróbować paprykarza w bardziej nowoczesnej odmianie, mianowicie z dodatkiem kaszy jęczmiennej? Królowa kasz: Wszechmocna Jaglanka ma iście wszechmocne właściwości odżywcze i zdrowotne. Wyjątkowo nie sprawdza się przy niej powiedzenie, że jeśli coś jest od wszystkiego, to jest do niczego. Dlaczego więc jej nie skosztować w postaci paprykarza? [źródło: Primavika]

Do domowego chleba codziennego, smarowidło w postaci Paprykarza wegetariańskiego z kaszy jaglanej od PRIMAVIKA, wyjątkowo dobrze pasuje. Na wierzch jeszcze plasterek ogórka kiszonego - albo i nie ;) - i pożywne śniadanie gotowe!

Składniki na 1 bochenek:
ZACZYN:

• 20g świeżych drożdży
• 1 łyżeczka cukru
• 1 łyżeczka mąki
• 1/2 szkl. ciepłego mleka

CIASTO CHLEBOWE:

• 500g mąki pszennej - u mnie sielska, typ 650; akurat skończyła mi się typowa chlebowa, typ 720
  
• 2 łyżeczki soli
• 3/4 do 1 szkl. ciepłej wody - dozować aby uzyskać odpowiednią konsystencję ciasta chlebowego
  
• 1 łyżka oleju

Mleko podgrzać w garnuszku na małym ogniu do temperatury pokojowej. Następnie dosypać po łyżeczce cukru i mąki - jako pożywki. Wkruszyć drożdże. Wszystko dokładnie rozmieszać i odstawić na 10-15 minut, do wyrośnięcia - aż zaczyn "ruszy".

Do dużej miski przesiać przez sito mąkę. Dodać sól i olej. Wlać zaczyn. Stopniowo dolewać wodę. Całość wymieszać robotem - używając mieszadeł hakowych - aż powstanie elastyczne ciasto. W razie potrzeby można dolać kilka łyżek ciepłej wody lub dosypać garść mąki - gdyby konsystencja ciasta chlebowego była zbyt zwarta ub luźna.

Z racji, iż robot może nie dać rady dokładnie wyrobić ciasta, należy pougniatać je przez co najmniej 5 minut ręką - ja to robię w lekko opruszonej mąką misce, w której mieszałam składniki, ale można się posłużyć również stolnicą.

Wyrobione ciasto uformować w kulę i przełożyć z powrotem do miski - jej dno i boki opruszyć lekko mąką. Całość przykryć ściereczką kuchenną i odstawić na około 1 godzinę w cieple miejsce, dla podwojenia objętości.

Gdy ciasto wyrośnie, zbić je kilka razy pięścią - w celu odgazowania. Następnie krótko zagnieść, uformować podłużny bochenek i przełożyć na dużą blachę wyłożoną papierem do pieczenia obsypanym lekko mąką. Przykryć ściereczką kuchenną i odstawić na 30 minut do napuszenia.

Chleb z wierzchu obsypać mąką - zapobiegnie to przypalaniu się skórki podczas pieczenia. Ponacinać w poprzek ostrym nożem.

Wstawić do nagrzanego do 220C piekarnika - grzałka góra-dół; w 1/3 wysokości piekarnika, bez termoobiegu - i piec 20 minut. Po tym czasie zmniejszyć do 190C i piec jeszcze około 20-25 minut.

Chleb jest upieczony wtedy, kiedy popukany z góry wydaje głuchy odgłos.