Placuszki biszkoptowe z cukrem pudrem

Słonawo-słodkie, satysfakcjonująco krzepiące, lekkie placuszki śniadaniowe :)

Z szybką w przygotowaniu masą biszkoptową miałam już do czynienia przy pieczeniu omletu biszkoptowego: Kokosowo-bananowy omlet z piekarnika. 

Ten typ ciasta jest bardzo poręczny w kuchni, bo błyskawicznie się je przygotowuje, nie wymaga długiej obróbki cieplnej i efekt wychodzi niesamowicie puszysty. Krótko mówiąc skutkuje w otrzymaniu placuszków lekkich jak chmurka i cudownie miękkich w środku.

Nie potrzebują one nadmiaru słodyczy jako dodatku. Jak dla mnie idealnie komponują się z cienką warstwą cukru pudru na wierzchu. Nie ma to jak niezbyt słodka, lekka, pożywna jajkami przegryzka śniadaniowa :)

Placuszki te idealnie wpasowują się w założenia kampania „Uczymy jak słodzić”, której szczytnym celem jest edukacja społeczeństwa w zakresie roli cukru w codziennej diecie. Jak sami o sobie piszą: "(...)Chcemy pokazać, że produkty zawierające cukier mogą być elementem zdrowej i zbilansowanej diety, połączonej z aktywnym trybem życia. Wszystko jest dla ludzi." 

Szczerze zgadzam się z takimi założeniami. Staram się nie ulegać tak modnej ostatnio presji demonizowania cukru i kompletnego wykluczania go z pożywienia. Jestem zdania, że w tej kwestii wystarczy po prostu zachować umiar, rozsądek oraz rozwagę i "z głową" dozować wszelkie słodkości. 

Wyłączając tu obostrzenia żywieniowe spowodowane chorobą i wymaganiami specyficznej diety zdrowotnej, przeciętnemu "Kowalskiemu" nie zaszkodzi na co dzień, gdy na śniadanie skonsumuje kanapkę z dżemem słodzonym cukrem czy zje do popołudniowej kawki kawałek ciasta. Zwłaszcza, gdy nie prowadzi on siedzącego trybu życia, tylko uprawia czynnie sport i wysiłek fizyczny.

Osobiście nie wyobrażam sobie placuszków biszkoptowych nie posypanych cukrem pudrem z wierzchu. Przecież nie zasypuję ich całą zawartością cukiernicy, tylko lekko słodkim proszkiem doprawiam do smaku. Takie, wzmocnione kaloriami, energetyczne śniadanie tylko mi pomoże w ciężkim dniu pracy, jaki jawi się przede mną :)

Składniki na ok 16 sztuk małych placuszków:

• 3 jajka
• szczypta soli - przy ubijaniu piany z białek
• 3 łyżki mąki pszennej 
• 1/3 łyżeczki proszku do pieczenia
• 1 łyżka stołowa mleka 
• olej rzepakowy - do smażenia
  
• cukier puder DIAMANT - do posypania po wierzchu

Mąkę przesiać przez sito wraz z proszkiem do pieczenia,niech czeka na boku na połączenie z reszta składników - przez przesiewanie wprowadza się pęcherzyki powietrza i ciasto lepiej wyrasta.

Oddzielić białka od żółtek. Żółtka rozkłócić razem z mlekiem w oddzielnym naczynku. W dużej misce ubić pianę z białek ze szczyptą soli - dodanie soli wpływa na trwałość piany.

Mikserem na najwolniejszych obrotach - lub łyżką - połączyć pianę, żółtka z mlekiem, mąkę z proszkiem do pieczenia - dodając wszystko po trochu.

Patelnię skropić olejem i pozwolić jej się nagrzać. Gdy będzie rozgrzana, zmniejszyć płomień gazu na mały i łyżką stołową wykładać na nią masę placuszkową, formując okrągłe kształty - czubata łyżka masy tworzyła mi akurat jeden niewielki placuszek.

Smażyć bardzo krótko, nie dłużej niż minutę z jednej strony i dosłownie kilkanaście sekund po przewróceniu - placuszków nie można przepiec, bo będą wtedy suche w środku.

Zdejmować z patelni na talerz wyłożony ręcznikiem papierowym - dla odsączenia ewentualnego tłuszczu.

Podawać ciepłe, posypane szczodrze cukrem pudrem.

Jeśli ktoś chce ominąć słodki dodatek na wierzchu - nie polecam! w tym cały urok tych placuszków, że mają słonawe wnętrze i słodką górę - może dodać do ubijanych białek 1-2 łyżeczki cukru.