Ciastka Pieguski z żurawiną

Domowa wersja "sklepowych" Piegusków z bakaliami.

 

Przepis którym poratowała mnie kumpela z pracy - tak Magda, o Tobie mówię - gdy w planach miałam gości i mało czasu na wypieki. Pyszne ciastka, naprawdę łatwe do przygotowania, nie wymagające skomplikowanych składników. Jak dla mnie o niebo lepsze niż te oryginalne Pieguski ze sklepowej półki.

Składniki:

• 1 kostka masła (200g) - musi być miękkie, czyli wyjąć wcześniej z lodówki i zostawić na ok. 30 min. w temp. pokojowej; istotne aby koniecznie użyć masła a nie margaryny czy podróbki masłowej – smak i konsystencja ciastek zależy od tego! 
• 1 szkl. cukru 
• 1 mały cukier wanilinowy (16g) 
• 1 jajko (całe) 
• ½ łyżeczki soli 
• 1 płaska łyżeczka sody oczyszczonej 
• 2 ½ szkl. mąki pszennej - u mnie tortowa
• 1 łyżka gęstej śmietany - opcjonalnie, tylko w przypadku gdy masa wyjdzie zbyt zwarta
• 1 tabliczka czekolady - u mnie mleczna
• dowolne bakalie - u mnie ½ szkl. rodzynek i 2/3 szkl. żurawiny

Masło utrzeć z cukrem i cukrem wanilinowym mikserem w misce na gładką masę. Dodać jajko i dalej poubijać. Stopniowo dodawać resztę sypkich składników (mąka, soda, sól) póki się nie połączą (ciasto musi odchodzić od ścianek miski i zbijać się w gęstą masę. 

Gdy ciasto jest zbyt zwarte można dodać 1 łyżkę gęstej śmietany (ja raczej obywam się bez tego dodatku, choć mój mikser tego nie lubi i ledwo dyszy przy końcu mieszania).

Na końcu dorzucić pokrojoną w kostkę czekoladę i bakalie, a następnie wymieszać łyżką (gdyż mikser może tu już nie dać rady).

Z masy ciasteczkowej formować kulki wielkości orzecha włoskiego. Układać i rozpłaszczyć na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Zachować ok. 2-3cm odstępy z każdej strony,  gdyż ciastka się „rozpłyną” w pieczeniu. 

Piec w temp. 180C ok. 15 minut. Wyjmować z piekarnika gdy ciastka są jeszcze jasne – ściemnieją bardziej przy stygnięciu. Z blachy zdejmować ciastka na metalowa kratkę i na niej je studzić.

Przechowywać w metalowej, szczelnie zamykanej puszce. Ciastka są najlepsze następnego dnia (a dla cierpliwych po kilku dniach), gdy zdążą już trochę skruszeć.

Goście byli wniebowzięci!