Domowy cukier waniliowy

Waniliowy... czy wanilinowy... Oto jest pytanie!

Jeszcze do niedawna byłam przekonana, iż kupując saszetkę cukru w sklepie, kupuję rzeczywiście cukier waniliowy... a nie wanilinowy... Jedna literka "n", a taka różnica! 

Cukier wanilinowy tak naprawdę jest chemiczną podróbką waniliowego. Pachnie nieco podobnie, smakuje zbliżenie, używając go do ciasta w żadnym wypadku się nie otrujemy, diabeł jednak tkwi w szczegółach. To trochę tak jakby porównywać Mercedesa z Fiatem 126P - obydwa auta jeżdżą, ale to pierwsze wygrywa niekwestionowanie jeśli chodzi o jakość, komfort i klasę.

Cytując za Wikipedią: cukier wanilinowy zawiera wanilinę, czyli substancję otrzymywaną z etylowaniliny. 

Ciekawe informacje można znaleźć pod hasłem wanilina: u osób wrażliwych może wywołać podrażnienia skóry, egzemę, zmiany pigmentacji i kontaktowe zapalenie skóry. Znajduje się w rejestrze NIH niebezpiecznych związków chemicznych.

Niezbyt zadowolona z tej tablicy Mendelejewa i innych chemicznych niespodzianek w cukrze wanilinowym, postanowiłam zrobić swój własny, prawdziwy cukier waniliowy. Takie kulinarne szaleństwo nie tylko wychodzi bardziej na zdrowie, ale jest też o wiele tańsze od sklepowej, podrabianej wersji. Laski wanilii można kupić na Allegro już za 1,4 PLN/szt. a przy większych zakupach dodatkowych przypraw itp.,koszt łącznej przesyłki mocno się minimalizuje.

Do przygotowania domowego cukru waniliowego potrzeba jedynie dwóch składników: cukier kryształ i laski wanilii. Minimum wysiłku, a po kilku tygodniach można się cieszyć prawdziwym aromatem oraz smakiem wanilii.

 
Przepisów z różnymi proporcjami jest pełno. Mnie osobiście najbardziej pasuje wersja 1:1, czyli tyle samo szklanek cukru co lasek wanilii. Produkt ostateczny jest aromatyczny, wyraźnie czuć wanilię, a jednocześnie zakup półproduktów nie uderza zbyt mocno po kieszeni. Spotkałam się nawet z proporcjami 3 laski na 1 szkl. cukru - według mnie niepotrzebne szastanie składnikami!

Składniki na 1 słój o pojemności 0,75l:

• 2 szkl. cukru
• 2 duże laski wanilii 

Przygotować szczelnie zamykane naczynie - najlepiej szklane - w którym będzie dojrzewał cukier - u mnie słój szklany z gumową uszczelką. Wsypać do niego cukier. Suche laski wanilii przeciąć ostrym nożem wzdłuż na pół i zeskrobać nasionka z wnętrza każdej połówki. Nasionka wraz z laskami wrzuć do słoja - laski w razie potrzeby przekroić, żeby się zmieściły. Dokładnie zamieszać - w razie potrzeby palcami rozdrobnić sklejające się ziarenka wanilii - i zakręć szczelnie. Co jakiś czas - najlepiej raz dziennie - potrząsać słojem, by utrzymać sypkość cukru. Po 3 tygodniach domowy cukier waniliowy jest gotowy! Po zużyciu takiej porcji cukru, lasek nie wyrzucać! Kiedy następnym razem znowu będziemy powielać przepis, stare laski wraz z nową ich partią wrzucić z powrotem do słoja.

Wersja light cukru waniliowego:

Zamiast zwykłego cukru kryształ, użyć brązowego cukru trzcinowego. Filozofia przygotowywania pozostaje bez zmian. Mniam, wspaniała posypka do ciastek!

Skoncentrowany cukier waniliowy
Porządnie wysuszone laski wanilii zmielić w młynku do kawy na proszek. Wystarczy wtedy dodawać do wypieków jedynie odrobinę takiego proszku, by efekt był identyczny - a nawet mocniejszy - do standardowej wersji cukru waniliowego.

Wanilia vs. czekolada, kawa czy jogurt waniliowy
Chęć na tego typu produkty można w dużej mierze przypisać właśnie wanilii. Cytując za portalem Profesjonalny Dietetyk: wanilia działa na organizm odprężająco. Zmniejsza odczucie lęku, stresu, zniechęcenia, czy po prostu ogólnego zmęczenia. Pobudza wydzielanie soków trawiennych, przez co wzmaga apetyt. (...) Pobudza też krążenie krwi. Czyli jeśli spożywać z umiarem - samo zdrowie!